اسپانیا نمونه بارز یک کشور پر اختلاف و نا متحد است.هر جای این دنیا که باشید کشورتان را با مرزهایش میشناسید.اما اسپانیایی ها حتی همان مرز های خودشان را نیز قبول ندارند.زیر یک پرچم اما یکی ساز کاتالان و یکی ساز باسک را میزند.آن سوی میدان پرتغال است با رونالدوی کبیرش.کشوری با مرزبندی ساده و اتحاد ظاهری خوب.اما جالب است که انگار اسپانیایی ها حتی بدون سرود ملی هم متحد تر از پرتغالی ها هستند.در تمام پرتغال امید به رونالدوست.یک دست صدا نداشت.پرتغال دیشب هم باخت و هم رونالدوی کبیر را باخت داد.
1.جام ملت ها که شروع شد پرتغال برعکس سابقه تاریخی اش برند پر بهایی بود.دلیلش هم واضح است.رونالدوی بزرگ.اما رونالدو باز هم در شروع جام رونالدوی کبیر نبود.شروع تلخ با انتقاد.باخت برابر آلمان و رونالدویی که خسته خوانده میشد.رونالدو خسته بود؟نه!رونالدو در مصاحبه ایی اعلام میک ند مسی سال گذشته کجا بوده است.با همان مصاحبه عجیب رونالدو شروع می کند.
اراده اش را هیچکس ندارد
2.اینبار جلوی هلند بزرگ رونالدو دروازه ها را رونالدویی می بیند.هیچ دروازه بانی جلودارش نیست.تیرک شاید.قدرت و اراده اش محو میکند و گلهایش گلهایی نارنجی را پرپر.وقت قدرت نمایی است.پیرلو اینیستا یا اوزیل؟هر قدر هم کم نظیر باشند نام یک تیم را یدک نمیکشند.رونالدو اما میکشد.هدف هایش بعد از تیرک به تور چک می چسبد و مصاحبه ها آغاز میشود.رونالدو همان رقیب بزرگ مسی است.اما آیا تنها رقیب مسی است؟ . . .
به ادامه ی مطلب بروید . . .
اسپانیا نمونه بارز یک کشور پر اختلاف و نا متحد است.هر جای این دنیا که باشید کشورتان را با مرزهایش میشناسید.اما اسپانیایی ها حتی همان مرز های خودشان را نیز قبول ندارند.زیر یک پرچم اما یکی ساز کاتالان و یکی ساز باسک را میزند.آن سوی میدان پرتغال است با رونالدوی کبیرش.کشوری با مرزبندی ساده و اتحاد ظاهری خوب.اما جالب است که انگار اسپانیایی ها حتی بدون سرود ملی هم متحد تر از پرتغالی ها هستند.در تمام پرتغال امید به رونالدوست.یک دست صدا نداشت.پرتغال دیشب هم باخت و هم رونالدوی کبیر را باخت داد.
1.جام ملت ها که شروع شد پرتغال برعکس سابقه تاریخی اش برند پر بهایی بود.دلیلش هم واضح است.رونالدوی بزرگ.اما رونالدو باز هم در شروع جام رونالدوی کبیر نبود.شروع تلخ با انتقاد.باخت برابر آلمان و رونالدویی که خسته خوانده میشد.رونالدو خسته بود؟نه!رونالدو در مصاحبه ایی اعلام میک ند مسی سال گذشته کجا بوده است.با همان مصاحبه عجیب رونالدو شروع می کند.
اراده اش را هیچکس ندارد
2.اینبار جلوی هلند بزرگ رونالدو دروازه ها را رونالدویی می بیند.هیچ دروازه بانی جلودارش نیست.تیرک شاید.قدرت و اراده اش محو میکند و گلهایش گلهایی نارنجی را پرپر.وقت قدرت نمایی است.پیرلو اینیستا یا اوزیل؟هر قدر هم کم نظیر باشند نام یک تیم را یدک نمیکشند.رونالدو اما میکشد.هدف هایش بعد از تیرک به تور چک می چسبد و مصاحبه ها آغاز میشود.رونالدو همان رقیب بزرگ مسی است.اما آیا تنها رقیب مسی است؟
3.بازی اسپانیا و پرتغال شروع نشده اما نگاه به رونالدو پر رنگ تر از نگاه به پرتغال است.آنهایی که مسی را رقیب رونالدو می دیدند سرافراز قد علم میکنند که مسی پشت سر گذاشته شده است.حریف هم کم نمی ترسد.پیکه ، راموس و کاسیاس همه حرف از رونالدو میزنند.اما خبری از پرتغال نیست..رمز اتحاد جای دیگری است.سیلوا بلند فریاد می کند.اینیستا بزرگ تر از مسی و رونالدو است.حجت تمام است.اسپانیا جام می خواهد و پرتغال یا فقط رونالدو را دارد یا فقط امید به رونالدو
4.اما برای پیش بینی ها احساس را باید کشت.منطق و تاریخ میگوید رونالدوی بزرگ مرد روزهای بزرگ نیست.تاریخ فراموش نشدنی است.پنالتی برابر بارسا در نیمه نهایی نیوکمپ پنالتی برابر چلسی در فینال و پنالتی برابر بایرن.رونالدو تا قبل از همین الکلاسیکوی آخر حتی در ورزشگاه رئال هم مورد انتقاد قرار گرفت.رونالدویی که همه را له می کرد در جنگ هایی رودر رو برابر مسی مغلوب شده بود.ال کلاسیکوی زیبای آخر هم با پنالتی برابر بایرن تلخ شد
5.رونالدو در تمام بازی برابر اسپانیا حتی سایه ای از خود نیز نبود.کاشته هایی نه چندان رونالدویی و ضرباتی رو به آسمان.برای رونالدوی بزرگ فوتبال یک لحظه هم کافیست.ضد حمله پاس و ضربه به آسمان.رونالدو با آن سرعت اعجاب آورش حتی توپ را رو پای راست خود نیاورد.پنالتی ها هم که شد برخلاف بهترین ها باز ماند تا آخرین را بزند.خاطره تلخ بایرن فراموش نشده بود.موتینیو هم کار زیبای پاتریسیو را خوب تلافی کرد.کاسیاس باز ستاره نبرد های بزرگ بود.حالا پرتغال حذف شده و حلقه ها ی بعد از بازی حول کاسیاس طلایی است.هیچکس یادش نیست حلقه ای هم قبل پنالتی حول رونالدو تشکیل شده بوده.با طعنه ای تلخ رونالدو که می خواست تمام پرتغال باشد حتی نوبت پنالتی اش هم نشد.برای تغییر تاریخ فقط یک جرآت دیگر نیاز بود.رونالدو انگار برای زدن اولین پنالتی نداشتش.
حرف آخر
پرتغال تیم زیبایی بود.نه اندازه آلمان و اسپانیا اما حتی از همان تیم نایب قهرمان اسکولاری هم بهتر بود.دروازبانی ایده آل و جوان دو دفاع کم نقص و سه هافبک دفاعی مثبت.کونترائو در چپ دفاعی و نانی در راست هجومی.رونالدو را که به اینها اضافه کنیم تازه پرتغال شکل میگیرد.آنها که فوتبال را با اسطوره هایش دنبال میکنند برند پرتغال رونالدو را ساختند اما پرتغال یک تیم بود.مردانه جنگید و به حق تا نیمه نهایی بالا آمد.امشب اگر دنبال اسطوره میگشتید در دستهای کاسیاس یا سخاوت کم نظیر اینیستا دنبالش دیدنی بود.سوباسا و واکی برازنده این دو نیست.لقب ها سهم آنهایی است که فوتبال را سالن مد می دانند.هرگز هم ادعایی نداشته اند.سادگی و سادگی.پر از فرم و پر از محتوا.زیبایی مطلق انسانی.چهره ساده کاسیاس و آن فرق سر بی موی اینیستا امروز از زیبا ترین برند های فوتبال هم بالاتر بودند.عجیب معجونی.قرن صداهای یک دست تمام است.آری به اتفاق جهان می توان گرفت
دانلود فیلترشکن رایگان